"- Ciesz się swoim ludzkim sercem, Feyro. Żałuj tych, którzy nie czują już nic."

Cześć Wszystkim! Ostatnio czytam bardziej lub mniej zobowiązujące historie, ale żadna nijak mnie nie porwała. Kiedy sięgnęłam po Dwór cierni i róż pani Maas mogłam się spodziewać, że książka przypadnie mi do gustu. Po pierwsze od zawsze mam słabość do bajkowych motywów w powieściach, a po drugie bardzo lubię inną serię autorki Szklany tron.

Pochłonęłam ją w parę godzin, dosłownie. W skrócie książka jest nawiązaniem do baśni o Pięknej i Bestii, główna bohaterka Feyra mieszka wraz z dwoma siostrami i ojcem w ubóstwie. Jest żywicielem rodziny i wie, że jeżeli nic nie upoluje to jej bliscy będą głodni. Podczas z jednej jej wypraw do lasu zabija wielkiego wilka, co jak okazuje się później było ogromnym błędem.

Lepiej umrzeć z uniesioną głową, niż płaszcząc się niczym nędzny robak.

Co do samej fabuły nie będę się rozpisywała dłużej. Mam wrażenie, że w tej książce działo się tak wiele, szczególnie w drugiej połowie, że nawet świeżo po przeczytaniu lektury nie potrafiłabym jej szczegółowo streścić. Maas jest dobra w kreowaniu świata, Dwór cierni i róż jest dobrym tego przykładem. Autorka opisuje świat, który jest nam kompletnie obcy, ale nie czujemy się wrzuceni na głęboką wodę. W Czasie żniw, kiedy świat różnił się od naszego sporo czasu zajęło mi aż zaczęłam rozumieć pewne rzeczy. Jeżeli chodzi o powieść Maas miałam wrażenie, że mimo licznych informacji nie tonę w nich.

To czego odrobinę się obawiałam, to to, że główna bohaterka Feyra, będzie podobna do Celaeny ze Szklanego tronu. Chodzi o to, że cała seria o losach Celaeny urzekła mnie tak bardzo dzięki temu jak silna była bohaterka. Mimo tego Feyra i Celaena różnią się od siebie, obie są silne, ale każda z nich w odrobinę inny sposób. Feyra dla mnie w powieści była Feyrą i naprawdę ją polubiłam. Miała w sobie odwagę i potrafiła się poświęcać co sprawiło, że chętnie śledziłam jej losy. Innych bohaterów również polubiłam chociażby za ich kreacje. Nie byli płascy, mieli w sobie coś więcej, kryła się w nich odrębna historia. Początkowo nie myślałam, że będę tak zainteresowana losami siostry Feyry, Nesty. Jest w niej coś co sprawia, że chciałabym ją poznać.

Wskazał brodą nóż.

– Jest twój. Tylko proszę, nie wbij mi go w plecy.

Co do wątku romantycznego, który pojawia się w Pięknej i Bestii w tej książce również taki znajdziemy. Właściwie nie musimy bardzo szukać, ponieważ na tej relacji opiera się cała historia. Początkowo Maas snuje historię uczucia i tego jak rozkwita, a dopiero druga połowa jest naszpikowana mnóstwem akcji. Bardzo płynnie przeskoczyłam z romansu do akcji, więc ten zabieg był jak najbardziej w porządku.

W tym momencie oczekuje na drugi tom, bardzo oczekuje! Jak na początku wspomniałam mam słabość do motywu bajek w książkach, ale to nic w porównaniu z tym jak uwielbiam mitologię! A
zalążki mitu o Persefonie pojawiają się już na ostatnich kartach powieści, jestem bardzo ciekawa jak autorka poprowadzi ten wątek!

Dwór cierni i róż czytało mi się szybko i przyjemnie. Zostałam wciągnięta w świat fae i teraz chcę więcej! Polecam książkę tym, których tak jak ja fascynuje świat baśni, ale nie tylko. Każdy kto lubi połączenie romansu i akcji moim zdaniem się nie zawiedzie!

Buziaki, Karina